در گذشته لنت های ترمز با استفاده از آزبست ساخته میشدند. علت استفاده از آزبست این است که لنت ها در معرض اصطکاک بالایی هستند، اصطکاک هم گرمای زیادی تولید میکند. آزبست مادهای است که گرما را به خوبی جذب و پراکنده میکند. پس مشکل کجاست؟ وقتی آزبست ساییده میشود، غباری تولید میکند که استنشاق آن برای سلامتی زیانآور است. هنگام ترمز گرفتن مقدار زیادی غبار آزبست تولید میشود. امروزه لنت ترمز و دیگر اجزاء سیستم ترمز از مواد آلی بیزیان ساخته میشوند. لنت ترمزهای آلی که گاهی لنت ترمزهای آلی غیر آزبستی هم نامیده میشوند، از مواد طبیعی نظیر شیشه، لاستیک و رزین ساخته میشوند. این مواد میتوانند دمای بالا را تحمل کنند. در واقع، دمای بالا کمک میکند تا اجزاء لنت بیشتر به هم بچسبند. کولار (Kevlar) هم در بسیاری از لنت ترمزهای آلی، عنصری مهم به شمار میرود. مزیت لنت ترمزهای آلی و لنت ترمزهای کولاری، این است که از موادی ساخته شدهاند که وقتی ساییده میشوند آلودگی ایجاد نمیکنند و تولید آن ها هم آسانتر است. این لنت ها از لنت های دیگر نرمترند، در نتیجه سر و صدای کمتری هم تولید میکنند. عیب لنت ترمزهای آلی این است که نرم هستند، در نتیجه زودتر ساییده میشوند. وقتی هم ساییده میشوند بیشتر از دیگر انواع ترمز، غبار تولید میکنند. با در نظر گرفتن این موارد، لنت ترمزهای آلی گزینه مناسبی برای کامیون های سنگین یا ماشین های مسابقهای نیستند که مجبورند با سرعت زیاد ناگهان متوقف بشوند. لنت ترمزهای آلی و کولاری بیشتر برای خودروهای کوچک مناسبند که معمولاً با آن ها به صورت تهاجمی رانندگی نمیشود. وزن پایین خودرو ضمن این که توقف را نرم و آسان میکند، شکل و ترکیب لنت ترمزهای آلی را حفظ میکند در نتیجه ایمنی رانندگی بالا میرود. در ادامه مطلب نگاهی به چند نوع لنت خواهیم انداخت که ممکن است جیبتان را خالی کنند.